Galeria QQ powstała jako sposób realizacji młodych artystów i teoretyków nie posiadających własnego środowiska i nie należących do oficjalnego, czy nieoficjalnego obiegu życia artystycznego.
Obecnie Galeria QQ działa według koncepcji galerii - warsztatu. Przestrzeń galerii posiada swoją specyfikę, tzn. jest "aktywna", w przeciwieństwie do przestrzeni typu modernistycznego, czyli "obojętnej", "obiektywnej". Ten jej charakter jest ofertą dla artysty, umożliwiającą wykonanie prac, które nie mogłyby powstać w innym miejscu ze względu na poszukiwany nastrój, czy wymagane warunki techniczne. Dlatego jest tu prezentowana sztuka podejmujšca grę z przestrzenią, łącząca przestrzeń sztuki z przestrzenią życia; a więc są to różnego typu instalacje, czasem łączone z performance.
Galeria QQ nie jest instytucją: jej przestrzeń w pierwszym rzędzie służy sztuce i artyście.
Program Galerii QQ jest autorski, co oznacza, że granice jej otwartości wyznaczają poglądy na sztukę wyznawane przez prowadzących, a także stopień psychicznego pokrewieństwa z zapraszanymi artystami.
Dotychczas galeria jest utrzymywana z prywatnych funduszy prowadzących i ma charakter całkowicie niekomercyjny, a nawet antykomercyjny.

Łukasz Guzek

Katalog Galerii Krakowa, 1992.



Galeria QQ powstała w 1988 roku. Jest prowadzona przez Łukasza Guzka, wraz z Krzysztofem Klimkiem, autorem dokumentacji fotograficznej, i Cezarego Woźniaka, właściciela pomieszczenia zajmowanego przez galerię. Znajduje się ono nieomal w centrum miasta, w dzielnicy położonej na tyłach dworca kolejowego, przy drodze prowadzącej na cmentarz, w typowej mieszczańskiej czynszówce. Każde ludzkie siedlisko musi mieć miejsca marginalne, swojego rodzaju odbytnice. Do nich należą piwnice i właśnie w piwnicy znalazła swoje miejsce Galeria QQ.

Przy przemianowaniu na galerię poddano ją tylko drobnym zabiegom porządkowym nie zmieniając zasadniczo jej wyglądu ani zapachu. Estetyka galerii pozostała estetyką piwnicy. Idea galerii jest ściśle związana z charakterem miejsca i sposobem jego funkcjonowania. Jego niska ranga stanowi swoistą wykładnię rozumienia pojęcia sztuki i stosunku do instytucji nią administrujących.

W sztuce współczesnej materialna, formalna strona dzieł jest domeną absolutnej dowolności. Stąd jego zewnętrzny kształt stracił swoją rolę jako znak treści, nośnik informacji o obszarze artystycznych i pozaartystycznych poglšdów twórcy. Forma straciła zdolność weryfikacji wartości sztuki. Jedynym możliwym punktem odniesienia jest wyznawany etos artysty, determinujący sposób postępowania w życiu i w sztuce.

Pytanie o sztukę nie jest pytaniem o doskonałość i odkrywczość formy, ale o to jak być artystą. Jest to postulat etyczny, dotyczący praktyki życiowej. Artysta pozostał jedynym niezdewaluowanym składnikiem pojęcia sztuki.

Galeria QQ nie jest instytucją, nie oferuje więc zwyczajowych prestiżów jakie przynosi związek z instytucjami. Jednak dlatego że nie jest instytucją, stać ją na zaangażowanie ideowe, niemożliwe gdzie indziej. Instytucje zajmujš się sztuką dlatego, że zostały do tego powołane i muszą podtrzymywać swoje istnienie. Galeria - instytucja jest miejscem neutralnym, pośredniczšcym w zetknięciu sztuki z odbiorcą. Z tego powodu nie jest ona w stanie zajmować stanowiska, prezentować konsekwentnie określonych postaw etycznych i estetycznych, promować wybranych wartości, z wyjštkiem chyba "postmodernistycznego" chaosu aksjologicznego. Jako nie - instytucja Galeria QQ funkcjonuje w zależności od potrzeb artystów. Podstawą do nawiązania współpracy jest pokrewieństwo myślenia o sprawach sztuki. Jedynym zadaniem galerii jest zapewnienie podstawowego warunku tworzenia - wolności. Specyfika przestrzeni miejsca wymusza nierutynowe decyzje formalne; specyfika sytuacji wymaga podjęcia również decyzji wewnętrznych.

Łukasz Guzek

Katalog, Międzynarodowe Centrum Sztuki, Poznań, Rocznik 1992-1993.

Wspomnienie z zamierzchłych czasów.
Galeria QQ powstała wiosną 1988 roku. Wtedy odbyła się pierwsza wystawa. Wcześniej było wiele miesięcy, nawet lat, rozmów przyjaciół, wtedy studentów krakowskiej ASP i Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kontekstem decyzji o podjęciu takiej formy działania była ówczesna polska rzeczywistość systemu stworzonego przez stan wojenny. Nie wiedzieliśmy wtedy, że jest on na granicy rozpadu, że gdzieś tam politycy dojrzewają do Okrągłego Stołu. Chcieliśmy mimo wszystko robić swoje. W naszych oczach ocena sytuacji artystycznej wypadała następująco: miejsca oficjalne były martwe do tego stopnia, iż nie pamiętam aby w ogóle ktokolwiek, kiedykolwiek miał na nie apetyt, aby postała nam w głowie myśl robienia w nich czegokolwiek. Jednak artystycznie nie odpowiadało nam też to, co działo się na wystawach przykościelnych. Rozdział pomiędzy zaangażowaniem politycznym a artystycznym był stawiany mocno, był jednym z głównych punktów wypracowanej przez nas etyki postępowania w sztuce. Wyszło więc na to, że musimy radzić sobie sami. Zaczynaliśmy we trójkę: piszący te słowa oraz Krzysztof Klimek, malarz i co ważniejsze fotografik, gdyż wobec niepewności istnienia i efemeryczności sztuki dokumentacja była zawsze istotną częścią przedsięwzięcia i Cezary Woźniak. W jego mieszkaniu przy ul.Rakowickiej 21 w Krakowie, odbywały się też nasze "nocne Polaków rozmowy" a że do mieszkania należy też piwnica, ostatecznie odważyliśmy się zorganizować w niej wystawę. Kamienica była zbudowana przez J.Sas-Zubrzyckiego w końcu XIX w. w stylu Gotyku Nadwiślańskiego, co jest istotne o tyle, że i piwnica była ładnie, "gotycko" sklepiona. Wewnątrz zastaliśmy sporą pryzmę piachu i aby nie trudzić się jego wywożeniem, rozsypaliśmy go po podłodze. Wraz z korytarzem galeria liczyła wszystkiego 15 m2 powierzchni wystawowej. Ale panujące w niej ubogie warunki trafiły w jakieś zapotrzebowanie czasu sztuki, w intuicje artystów. Nie znaliśmy wtedy pojęć "site specific" i "time based", a słowo "instalacja" pisało się w cudzysłowie lub poprzedzało "tzw.", jakby nie chcąc brać za jego użycie osobistej odpowiedzialności. (Są "krytycy" którzy czynią tak nadal.) Nie byliśmy do końca świadomi zagadnień performance/instalacji. Nie można było ich poznać ani w Akademii ani w Uniwersytecie (i jest tak nadal). Ich rozumienie został wypracowane w ścisłej łączności z praktyką artystyczną, przy realizacji wystaw, w rozmowach z artystami. Po otwarciu się Polski na świat pojawiło się więcej informacji i kontaktów osobistych. Działania galerii okazały się organicznie związane ze sztuką współczesną, z jej najbardziej żywotnymi nurtami myślenia. Z pozycji dnia dzisiejszego czasy te wydają mi się bardzo zamierzchłe. Wtedy także został jasno określony przeciwnik artystyczny. Po upadku komunizmu, gdy zaangażowanie sztuki w walkę z systemem straciło sens, nagle też straciło sens wiele z tego, co jest uważane za sztukę, a głównie malarstwo, będące po-awangardowym akademizmem. Okazało się, że jako problem i forma artystyczna, jest puste, nie ma nic do powiedzenia o sztuce i sprowadza się do wytwarzania przedmiotów dekoracyjnych. Jednak, przynajmniej w Krakowie, właśnie takie malarstwo jest najsilniej kojarzone z definicją sztuki (zarówno wśród artystów, zwłaszcza młodych, publiczności i urzędników od sztuki). Ten spór wyznacza do dziś horyzont celów działalności galerii. Mianowicie jest ona przyczynkiem do redefinicji sztuki czyli zbudowania świadomości współczesności sztuki uwzględniającej jej po-modernistyczną sytuację i korespondującą ze specyfiką współczesnego świata i życia człowieka. Z czasem naturalny proces różnicowania poglądów spowodował, że każdy z przyjaciół poszedł swoją drogą. Od początku sezonu roku 1994 przeniosłem galerię QQ w obecne miejsce, na strych mojego domu przy ul. Mehoffera 2 w Krakowie. Prowadzę ją jednoosobowo. Program galerii w całości poświęcony jest rozmaitym formom sztuki opartej na czasie. Jest to jednocześnie program badawczy nad sztuką współczesną, gdyż realizacje galeryjne są mi pomocne w pracach teoretycznych. Pokazy są dokumentowane fotograficznie i na wideo. Galeria prowadzi także biuro dokumentacji artystycznej.

Łukasz Guzek


Sympozjum "Miejsce Ideii, Idea Miejsca", Galeria WYSPA, Gdańsk, 1996.

<<< spis treści

<<< index